تدابیر پیشنهادی به دولت جدید در جهت توسعه کشاورزی و عمران روستائی در ایران- دکتر اسماعیل شهبازی

تدابیر پیشنهادی به دولت جدید در جهت توسعه کشاورزی  و  عمران روستائی در ایران

 

به دنبال انتخاب دکتر حسن روحانی به عنوان ریاست جمهور دوره یازدهم جمهوری اسلامی ایران و در آستانه آغاز دولت جدید، آقای دکتر اسماعیل شهبازی پیشکسوت و استاد محترم ترویج و توسعه روستایی ایران مواردی را در خصوص ارتقای جایگاه ترویج کشاورزی، توسعه کشاورزی و عمران روستایی کشور ارائه نموده اند که در زیر به اجمال بیان گردیده است. از کلیه استادان و صاحبنظران و خوانندگان محترم دعوت به عمل می آید نظرات خود را در جهت ارتقای فعالیت های ترویج و توسعه ی کشاورزی و روستایی کشور به آدرس ایمیل زیر ارسال نمایند:

 e.karamidehkordi@gmail.com

 انجمن علمی ترویج و آموزش کشاورزی ایران از مقالات کوتاه استادان، صاحبنظران و اعضای انجمن استقبال نموده و آنها را علاوه بر چاپ از طریق وب سایت (www.iaeea.ir)، در خبرنامه ماهانه انجمن نیز درج خواهد نمود.

دریافت فایل pdf

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

به نام خداوند جان و خرد

تدابیر پیشنهادی به دولت جدید در جهت توسعه کشاورزی  و  عمران روستائی در ایران  

دکتر اسماعیل شهبازی[1]

 

تیرماه 1392

 

1-   لازم و ملزوم تلقی کردن برنامه های توسعه کشاورزی با برنامه های توسعه روستائی.

2- جلوگیری از اجرای طرح ها و پروژه های جاری و آتیِ تجمیع روستاهای خُرد و پراکنده.

3- تلاش در جهت احیای روستاهای تخلیه شده در دهه های اخیر که در اجرای طرح تجمیع و یا به سبب علل و عوامل دیگر تحلیل رفته و تخلیه شده اند.

4- سیاست­گذاری در جهت تأسیس«بانک زمین» به منظور بررسی و اقدام در جهت جلوگیری از «تقطیع اراضی» و نتیجتاً، کمک به یکپارچه سازی قطعات اراضی مورد کشت وکار هر خانوار روستائی.

5-  کمک به مکان­یابی برای ایجاد روستا های جدید و نوآبادهای تولید محصولات کشاورزی برای تبدیل به فراورده های غذائی در نواحی مستعد توسعه.

6- ایجاد اشتغال در روستاها از راه احیای صنایع دستی و مهارت های بومی برای عامه روستائیان.

7- ایجاد اشتغال در روستاها از راه ایجاد و توسعه صنایع تبدیلی برای سرریز جمعیت روستائی.

8- صیانت از منابع پایه تولید درکشاورزی، از جمله حفظ، توسعه و بهره برداری بهینه از منابع آب.، خاک، جنگل، مرتع و آبخیزها و آبخوان ها در حوزه های هر اقلیم.

9- تلاش در شناسائی و شناساندن دانش­ بومی کشاورزی و مهارت های محلی روستائی به  برنامه ریزان وکارگزاران و مجریان و مسؤلان برنامه­های توسعه کشاورزی و آبادانی و عمران روستائی.

10- تلاش در آموزش مستمر روستائیان در زمینه های تولید محصولات و تبدیل فراورده های کشاورزیازطریق احیای نظام آموزشی ترویجِ رُخ ـ به ـ رُخ در مزارع روستائی..

11-  تلاش در آموزش و آماده سازی جوانان روستائی به عنوان «کشاورزان آینده ایران» از طریق فعّالسازی مکتب آموزشی ترویج در مراکز ترویج و خدمات کشاورزی در روستاها.

12-  تلاش در پرورش اجتماعی روستائیان در قالب یک نهضت فرهنگی، با استفاده از شیوه های آموزشی در مکتب ترویج.

13-  سیاست­گذاری در جهت ترویج علوم و فناوری های نوین و روزآور، پس از آگاهی و اشراف برنامه ریزان وکارگزاران و مسؤلان بر دانش بومی و مهارت های محلی در هر حوزه از هر اقلیم.

14-   سیاست­گذاری در جهت احیاء و ترویج اصول وارکان و روش های مدیریت بومی روستائی در بین روستائیان داوطلبِ مشارکت های اجتماعی در روستاها، با استفاده از مکتب آموزشی ترویج در مراکز ترویج و خدمات کشاورزی در روستاها.

15- سیاست­گذاری در جهت احیاء و گسترش شیوه­های ساخت و ساز ابنیه روستائی بر مبنای کارکردهای عملی و امکان پذیر برای توسعه در روستاها، و نه الزاماً به تَبَعیت از روش­های متداول در توسعه شهری.. 

16-  سیاست­گذاری در جهت انتخاب و آموزش و اعزام کارگزاران «روستادیده» و «روستاشناس» به مناطق و نواحی روستائی برای کار و تعامل با روستائیان.

17-  سیاست­گذاری در جهت آموزش برای توانمندسازی روستائیان برای مشارکت در طرحِ فعّالیّت ها،  و اجراء و ارزشیابی برنامه های زیربنائی توسعه کشاورزی و عمران روستائی.

18-  سیاست­گذاری در جهت ایجاد منابع مالی و اعتباری پویا و پایدارِ ویژه کشاورزان «خُرده پا» در واحدهائی­که بر مبنای راهبُردِ تلفیقِ «فن­با اعتبار» پی ریزی شده اند.

19-  سیاست­گذاری در جهت گسترش شمول بیمه های ویژه حافظ «جان و مال» روستائیان. 

20-  سیاست­گذاری در جهت بازگشائی و راه اندازی مدارس، درمانگاه ها، تعاونی ها و دیگر نهادها و واحدهای دولتیِِ «تعطیل شده» و یا «نیمه تعطیل» در روستاهای خُرد و پراکنده که به سبب اجرای طرح های تجمیع و یا علل دیگر بسته شده اند و یا، در روستاهائی که در دهه های اخیر به سبب کوچکی و دور افتادگی و پراکندگی، از حمایت و پشتیبانی­های دولتی محروم و در نتیجه، به تدریج کاهش جمعیت یافته و تحلیل رفته  در شرف تخلیه هستند (24/4/92).  

 


 

[1] - استاد گروه آبادانی روستاها، پارک علمی وتحقیقاتی، دانشگاه شهید بهشتی، پردیس 1، زیراب سوادکوه

 

 

 
 

 




CAPTCHA
دفعات مشاهده: 13847 بار   |   دفعات چاپ: 1603 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 74 بار   |   0 نظر